وصف لیوس شعر از = غلام اسماعیلی نیا
|
در شـمال خوزستـان هست جایی با صفـا سالندکوه و لنگرکـوه کشیده اند سـر به هـوا نـسیـم خنـک دز بر دامنـه ی لنـگرکـوه آفـریـن ایـن آب و خـاک و وزش بـاد صبـا خـرمای قصب سزار در موزه ی لور پاریـس محـل بازدیـد گـردشگـران اسـت در اروپـا چوقـای این سرزمین با رنگ های راه راهـی نقش چغازنبیل است یا تخت جمشید یا دو تـا گـوینـد از قـدمـت تاریـخی شـوش نبـی در مقایسـه بـا لیـوس ایـن کجـا و آن کجـا بنـاهای گنـبـدی شکل طرح معمـاران روم گـویی آغشتـه شـده از سـاروج گـچ و طلا از تـپی تـا نـورآبـاد٬ گوشه و لیوس و سزار همـه وابستـه شدنـد بـه آییـن امـام رضـا زائـرین سـه پیرون و مهـدآویـد و پیـرچل هر دعـایی مستجاب شد هر مریضی را شفـا شنیـدم کـه در کتـاب یوسف خان عیسوند تعریـف بسیـار شـده از نبـرد لیـوسی هــا شـهـرت دلـیـری مـردم ایـن سرزمـیـن از پیـروزی سـرباز سـورنـا مـانـده بـه جـا
|